Müasir dövrdə sağlam qidalanmanın əsas istiqamətlərindən biri bitki mənşəli zülalların qəbulunun artırılmasıdır. Foodinfo.az xəbər verir ki, alimlər bitki mənşəli zülalın təkcə vegetarianlar üçün deyil, həm də sağlam həyat tərzini seçən hər kəs üçün əhəmiyyətli olduğunu bildiriblər.

Tədqiqatlara əsasən, bitki mənşəli zülallara əsaslanan qidalanma ürək-damar xəstəliklərinin riskini əhəmiyyətli dərəcədə azaldır. Bunun səbəbi, bitkilərin tərkibində doymuş yağ turşularının və xolesterinin olmamasıdır. Həmçinin bu zülallar orqanizmdə qlükoza səviyyəsini sabit saxlamağa və artıq çəkidən qorunmağa kömək edir.

Bitkilərdə bol miqdarda olan antioksidantlar və fitokimyəvi maddələr hüceyrə səviyyəsində iltihab əleyhinə təsir göstərir və bədənin oksidləşmə stressini azaldır. Lakin mütəxəssislər qeyd edir ki, yalnız bitki mənşəli zülallara əsaslanan pəhrizdə bəzi çatışmazlıqlar yarana bilər.

Ən çox rast gəlinən problem B12 vitamini çatışmazlığıdır, çünki bu vitamin yalnız heyvani mənşəli məhsullarda olur. Bu səbəbdən vegetarian və veganlar üçün həkim tövsiyəsi ilə vitamin əlavələri qəbul etmək vacib sayılır.

Bitkilərdəki dəmir və sinkin mənimsənilməsi də heyvani məhsullara nisbətən zəifdir, lakin bu, C vitamini ilə zəngin qidalarla birlikdə qəbul ediləndə əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşır.

Heyvani zülallar isə bütün vacib amin turşularını ehtiva etdiyindən “tam zülal” hesab olunur. Onlar həmçinin B12 vitamini, hemo-dəmir və sinklə zəngindir ki, bu da sinir sisteminin və qan dövranının düzgün işləməsi üçün vacibdir.

Bununla belə, ekoloji və etik baxımdan bitki mənşəli zülallara üstünlük verilməsi daha məqsədəuyğun sayılır. Çünki bu məhsulların istehsalı az su və torpaq resursu tələb edir, atmosferə daha az zərərli qaz buraxır.

Mütəxəssislər qeyd edir ki, gündəlik menyuda paxlalılar, dənli bitkilər, qoz-fındıq, toxumlar və tərəvəzlərə geniş yer verilməlidir. Bu, həm bədəni lazımi amin turşuları ilə təmin edəcək, həm də xolesterinsiz sağlam zülal mənbəyi yaradacaq.

Dietoloqların fikrincə, məhz bitki mənşəli və heyvani zülalların balanslı şəkildə birləşdirilməsi orqanizmin optimal qidalanması üçün ən ideal model hesab olunur.