Çiyələkdə immun sisteminə faydalı təsir göstərən, xərçəngin qarşısını alan və qocalma prosesini ləngidən bir çox polifenol və antioksidant var. Bu giləmeyvədəki yüksək maqnezium və kalium tərkibi ürək-damar sistemini qorumağa kömək edir.
Çiyələk C vitamini ilə zəngindir, yalnız beş yetişmiş giləmeyvə gündəlik askorbin turşusuna olan tələbatı ödəyir. Giləmeyvələrdə tiroid bezi üçün faydalı olan çoxlu yod da var və tərkibindəki lif, saxaroza və fruktoza həzm sisteminə xeyir verir və enerji verir. Bundan əlavə, çiyələkdə A, B2, B5, B6, B9, E, K vitaminləri, beta-karoten, niasin, kalsium, dəmir, natrium, manqan, fosfor, kükürd, sink, selen, bal və fol turşusu var.
Bu arada mütəxəssislər deyirlər ki, çiyələyin qida və dad keyfiyyətlərini qoruyub saxlamağın ən yaxşı yolu dondurmadır və istilik müalicəsi zamanı giləmeyvələrin dadı xeyli dəyişir və vitaminlərin çoxu itir. Buna görə də, həkimlərin qeyd etdiyi kimi, mürəbbə dərman kimi deyil, ləzzət kimi qəbul edilməlidir.
Bununla belə, çiyələk mürəbbəsində bəzi faydalı maddələr qalır. B qrupunun vitaminləri və E vitamini istiliyə davamlı hesab olunur, A vitamini az və ya çox sabitdir, lif demək olar ki, məhv edilmir. Ancaq C vitamininin konsentrasiyası çox azalır - giləmeyvə artıq qaynar suya atsanız, itkisini bir qədər azalda bilərsiniz. Mürəbbə hazırlamaq vaxtını mümkün qədər azaltsanız və yeməyi bir neçə dəfə qaynatmasanız, qalan vitaminləri bir az "qənaət etmək" olar.
Mürəbbəni ən sağlam yemək deyil edən başqa bir amil çox miqdarda şəkərin olmasıdır. Həkimlər hazırlıq zamanı onun konsentrasiyasını azaltmağı və ya təbii tatlandırıcılarla əvəz etməyi məsləhət görürlər. Əlavə funt qazanmamaq üçün gündə 50 q-dan çox olmayan çiyələk mürəbbəsi yemək tövsiyə olunur.
Şəkərli diabet və piylənmə xəstələri, kəskin həzm xəstəliklərindən əziyyət çəkənlər, beş yaşına qədər uşaqlar və çiyələkdən allergiyası olanlar çiyələk mürəbbəsi yeməkdən çəkinməlidirlər.
Nurlan
