İnsulin müqaviməti həkimlər arasında çox narahatlığa səbəb olur. Axı hüceyrələr ən vacib hormonlardan birinə - insulinə həssaslığını itirməyə başlayır. Hormon mədəaltı vəzinin xüsusi hüceyrələri tərəfindən istehsal olunur və qandan qlükoza istifadə etmək üçün lazımdır.

Karbohidratlar həzm zamanı qlükoza çevrilir və qan dövranına daxil olur. Qanın köməyi ilə bədəni lazımi enerji ilə doyurmaq üçün bütün bədənə səpələnirlər. Qlükoza bir sıra orqanlara birbaşa daxil olur, digərləri isə bir növ vasitəçiyə, yəni insulinə ehtiyac duyur. Belə orqanlarda xüsusi insulin reseptorları var - onları qapılarla müqayisə etmək olar. İnsulin bu qapıları açan açar rolunu oynayır. Qlükoza hüceyrələrə keçir.

İnsulin müqavimətinə gəlincə, bu hüceyrələr hormon molekullarını qəbul etmir, qapılar açılmır, qlükoza hüceyrələrə daxil olmur. Orqanlar və toxumalar lazımi enerjini almır və qan şəkərlə həddindən artıq doyurulur, bu da qan damarlarında problemlərə səbəb olur, çünki artıq şəkər onları məhv etməyə başlayır. Mədəaltı vəzi həddindən artıq insulin istehsal etməyə davam edir, çünki qanda artıq şəkər haqqında siqnallar alır. Zamanla mədəaltı vəzi hüceyrələri öz resurslarını tükəndirir və insulin artıq istehsal olunmur.

Həkimlər qeyd edirlər ki, insulin müqaviməti diabet, hipertoniya, piylənmə, ürək-damar xəstəliyi, qadınlarda sonsuzluq, erektil disfunksiya və hətta Alzheimer xəstəliyi kimi patologiyaların inkişafı üçün ciddi risk faktoruna çevrilir.

Niyə hüceyrələr insulinə həssaslığını itirirlər?

Səbəblər hormonal ola bilər - məsələn, hamiləlik və ya yeniyetməlik dövründə. Problem genetik meyldə də ola bilər. Və patoloji tetikleyiciler də var - məsələn, polikistik yumurtalıq sindromu. Bundan əlavə, bir insanın özü insulin müqavimətinə səbəb ola bilər. Belə ki, piylənmə, fiziki hərəkətsizlik, sürətli karbohidratların çoxluğu ilə düzgün qidalanmamaq, D vitamini çatışmazlığı, qalxanabənzər vəzlə bağlı problemlər və s. nəticəsində hüceyrələr hormona həssaslığını itirir.