Şəkər, xüsusilə də emal olunmuş ağ şəkər, beyinə və sinir sisteminə düşündüyümüzdən daha çox zərər verə bilər. Əvvəllər şəkər sadəcə enerji mənbəyi kimi qiymətləndirilsə də, müasir elmi araşdırmalar onun beyin fəaliyyətində balanssızlıqlar yaratdığını ortaya qoymuşdur. Beyin qlükoza ilə qidalanır, lakin bu qlükozanın təbii mənbələrdən alınması əsasdır. Süni və yüksək dozada qəbul edilən şəkər, beyin hüceyrələrinin normal fəaliyyətini pozur.

Foodinfo.az xəbər verir ki, mütəmadi yüksək şəkər qəbulu sinir hüceyrələrində iltihab reaksiyalarını artırır və bu da koqnitiv zəifləməyə gətirib çıxara bilər. Hətta bəzi araşdırmalar şəkərin Alzheimer xəstəliyi ilə əlaqəsini də gündəmə gətirmişdir. Yüksək şəkər istehlakı insulin müqavimətinə səbəb olur və bu da beyində sinaptik əlaqələrin pozulmasına səbəb olur.

Şəkər həm də dopamin hormonunun ifrazını stimullaşdıraraq beyində asılılıq yaratma potensialına malikdir. Bu da insanların şəkərli qidalara daha çox ehtiyac hiss etməsinə və nəticədə nevroloji problemlərin yaranmasına səbəb olur. Davamlı olaraq şəkər qəbul etmək yaddaşın zəifləməsinə, konsentrasiya problemlərinə və depressiv əlamətlərin artmasına gətirib çıxarır.

Əgər şəkər qəbulu uzun müddət davam edərsə, beyindəki enerji istifadəsi mexanizmi pozular və bu da enerji çatışmazlığına, yəni zehni yorğunluğa səbəb olur. Bu xüsusilə tələbələr, ofis işçiləri və daim zehni fəaliyyətlə məşğul olan insanlar üçün təhlükəli ola bilər. Şəkəri təbii mənbələrlə əvəzləmək – məsələn, meyvələrlə – beyinə enerji verir, amma onu zədələməz.