İnqalyatorlar (nebulizer) ağciyər və tənəffüs xəstəliklərinin müalicəsi və dərmanların buxarlanması üçün istifadə olunur. Buxar tənəffüs edilən hava ilə ağciyərlərə çatır. Bu tibbi cihaz xroniki ağciyər xəstəlikləri, astma, respirator infeksiyalar və pnevmoniyanı müalicə etmək üçün xüsusi olaraq hazırlanmışdır.
Foodinfo.az xəbər verir ki, nebulizerlər maye dərmanları kiçik hissəciklərə parçalayaraq onların nəfəs almasını asanlaşdırır. Kimyəvi molekulların qısa müddətdə yayılmasına imkan verir. Bu cihazlarda “Nebul” adlı xüsusi dərman istifadə olunur. O, ağız boşluğundan, kompressordan və hava borusundan ibarətdir. Bu, nəfəs almaqda çətinlik çəkən insanların çoxunun ehtiyac duyacağı bir cihazdır.
Bəs nebulizerə nə qoymaq lazımdır?
Təzyiq və havanın köməyi ilə maye dərmanları buxarlayan tibbi cihazlara nebulizer deyilir. Dərmanın buxar vasitəsilə nəfəs almasına və ağciyərlərə çatmasına imkan verir. Nebulizerlər tənəffüs çətinliyi olan insanlara rahatlamağa kömək edir. Bu təcrübə "vaping" adlanır və istifadə olunan dərman "vaping" adlanır. Nebulizerlərin üç kateqoriyası var: kompressor, mesh və ultrasəs. Onların iş prinsipi bir-birindən bir qədər fərqlidir. Bununla belə, əsasən bütün nebulizerlər hava və əlaqə şlanqı, nebulizer kamerası, ağızlıq və hava filtri kimi hissələrdən ibarətdir. Aerozol antibiotiklərinin tətbiqi də yalnız nebulizasiya ilə mümkündür. Su anbarına maye dərmanla yanaşı, seyrəltmə xüsusiyyətinə malik olan natrium xlorid əlavə edilməlidir. Nebulizerlər yalnız dərmanlarla deyil, həm də su və ya natrium xloridlə istifadə edilə bilər. Bu, havanı yumşaldır və nəfəs almağı asanlaşdırır.
Nebulizer gündə neçə dəfə istifadə edilməlidir?
Tənəffüs yollarının açılmasına kömək edən nebulizer cihazı KOAH, astma, pnevmoniya, bronxit, pnevmoniya və müxtəlif ağciyər xəstəlikləri olanlar tərəfindən istifadə olunur. Onu həkim resepti olmadan da alıb istifadə etmək olar.
Tətbiq tezliyi və dozalar da həkim tərəfindən müəyyən edilməlidir. İdeal ilkin doza dərəcəsi 2,5 mqdir və xəstənin vəziyyətindən asılı olaraq 5 mq-a qədər artırıla bilər. Nəfəs alması çətinləşən və vəziyyəti çox ağır olan yetkin xəstələrdə istifadə olunan doza 40 mq-a qədər artırıla bilər. Lakin bu, mütəxəssis həkimlərin və digər səhiyyə işçilərinin nəzarəti altında həyata keçirilməlidr.
